استفاده از رزین آلکید در رنگ ها و مواد پوششی

رزین آلکید متعلق به خانواده‌ی پلی‌استرهای ترموست است؛  ماکرو مولکول های آلی در این رزین  از واکنش بین یک اسید یا یک انیدرید، یک الکل و یک اسید چرب یا یک روغن بدست می آید

میزان روغن محصول نهایی می‌تواند بسیار متغیر باشد (از 30 تا بیش از 70 درصد کل حجم رزین) و در نتیجه دامنه تغییرات درصد روغن ، ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی را بسیار تحت تاثیر قرار می‌دهد. ساختار پلیمری رزین‌های آلکید، آن‌ها را به مواد بسیار مناسبی برای استفاده به عنوان پایه‌ی تولید رنگ‌ها و لعاب‌ها با مشخصات خاص و متفاوت، تبدیل کرده‌است.

ساختار مولکلی این رزین موجب ایجاد پیوندهای ساختاری محکمی در رزین گردیده و این امر باعث می شود که این رزین قابلیت پوشش هر نوع سطحی را دارا باشد؛ و با توجه به این خصوصیت ، سطوح را از آسیب  و فرسایش ناشی از  اروژن  و ساییدگی هوا حفظ می‌کنند. از لحاظ تاریخی، رنگ‌های بر پایه‌ی رزین‌های آلکیدی، جزو اولین موادی بوده اند که در زمینه‌ی صنعت ساختمان استفاده شده اند، و هم‌چنان به عنوان  یک گزینه‌ی مطلوب برای محافظت از  مواد مختلف،در سطوح داخلی و خارجی مورد استفاده قرار می گیرند

ویژگی‌ها و نقاط قوت رزین آلکید در تولید رنگ ها

ویژگی‌های خاص انواع مختلف رزین های آلکیدی موجود در بازار، به طور عمده، به دلیل نوع واکنشگرهایی (reagent) است که درواکنش‌های تولید استفاده می‌شوند. در مراحل اولیه‌ی تولید، تعدادی افزودنی (مثلا ایزوسیانات ها یا سیلیکون ها) را می‌توان به واکنشرگرهای پایه افزود، که می‌تواند ویژگی‌های متفاوتی به محصول نهایی بدهد؛ که در نتیجه‌ی آن، این محصولات نهایی بسته به نیازهای تولیدکننده، بسیار قابل تطبیق و انعطاف‌پذیر می‌باشند. عامل دیگری که در تعیین ویژگی‌های محصول نهایی دخیل است، مقدار روغن موجود در رنگ می‌باشد، که ویژگی‌ها و کیفیت‌هایی نظیر زمان خشک شدن، مقاومت و استحکام را تعیین می‌کند.

رتبه‌بندی و حوزه‌های کاربرد رزین آلکید برای رنگ‌ها

رنگ‌های آلکید پایه را می‌توان بر مبنای درصد حجمی روغنی که در آن‌ها وجود دارد دسته‌بندی کرد:

• رنگ‌های روغنی  با درصد روغن پایین(30 تا 40 درصد):  با توجه به زمان خشک‌شدگی پایین برای تولید رنگ‌های سطوح فلزی در صنعت خودروسازی و یا در تولید عامل روان‌ساز بتن برای محافظت از نمای بیرونی سازه‌های ساختمانی استفاده می‌شود.

•رنگ های روغنی با درصد روغن متوسط (45 تا 55 درصد) : از  تطبیق‌پذیرترین نوع رنگ‌ها هستند، و به طور گسترده‌ای در تولید لعاب‌هایی که هم با  قلمو و هم به روش اسپری قابل اعمال بر روی سطوح هستند، استفاده می‌شوند.

.رنگ های روغنی با درصد روغن بالا (55 تا 70 درصد) و خیلی زیاد (بیشتر از 70 درصد): این گروه از  طول مدت خشک‌شدن بیشتر برخوردار است.  اما در مقابل پیری و فرسایش و ساییدگی مقاوم‌تر هستند. این نوع از رنگ‌ها به طور عمده در صنعت ساختمانی استفاده می‌شوند؛ و به ویژه در تولید رنگ‌های نماهای خارجی و لعاب‌ها، و  برای افزایش مقاومت سطوح در مقابل آسیب پذیری تولید و مورد استفاده قرار می‌گیرند، مثل پوشش کشتی‌ها یا قایق‌هایی که از انواع جنس‌های مختلف ساخته می‌شوند.