رزین اپوکسی پوشش های دریایی

فهرست مطالب

امروزه رزین اپوکسی پوشش های دریایی، سهم عمده ای از پوشش‌های مورد استفاده در صنایع دریایی را به خود اختصاص داده‌اند. استفاده از رزین اپوکسی پوشش های دریایی از سال 1950 آغاز شد. سالانه حدود 51000 تن رزین اپوکسی مبتنی بر بیس فنل آ (BPA) در ساخت کشتی‌ها استفاده می‌شود.

از رزین اپوکسی پوشش های دریایی اغلب در پروژه‌های دریایی استفاده می‌شود که بیشتر در معرض آب هستند مانند بدنه قایق‌ها و کشتی‌ها.

رزین اپوکسی پوشش های دریایی از ترکیب دو جزء رزین بر پایه بیس فنل آ و هاردنر معمولا از نوع پلی آمیدی یا پلی آمینی تولید می‌شود و در نهایت یک پوشش ترموست را ارائه می‌دهد. میزان سختی این پوشش با تغییر نوع هاردنر، تغییر می‌کند.

رزین‌های اپوکسی به عنوان پرایمر، برای لایه بندی و پوشش نهایی صنایع دریایی نیز استفاده می‌شوند. پرایمر مورد استفاده در پوشش‌های دریایی عمدتا یک رزین اپوکسی دو جزئی برای محافظت از سطوح فلزی در برابر خوردگی و آلودگی است.

رزین اپوکسی پوشش های دریایی به دلیل قدرت چسبندگی بالاتر نسبت به انواع دیگر رزین‌های صنایع دریایی، محبوبیت بیشتری دارد و به انواع سطوح مختلف مانند چوب، فلز، پلی استر، وینیل استر و … می‌چسبد.

حدود 85% از تولید جهانی رزین اپوکسی، از جمله رزین اپوکسی مورد استفاده در پوشش‌های دریایی از واکنش بیس فنل آ و اپی کلروهیدرین حاصل می‌شود. رزین اپوکسی مایع یا (LER Liquid Epoxy Resin) از واکنش بین 45 % بیس فنل آ و 55% اپی کلروهیدین حاصل می‌شود. در صنایع کشتی سازی، رزین‌های اپوکسی نیمه جامد برای 70% کشتی‌ها استفاده می‌شوند و برای 30% باقی مانده از رزین‌های اپوکسی مایع استفاده می‌شود. رزین اپوکسی نیمه جامد (SsER Semi solid Epoxy Resin) از مخلوط بین 61% بیس فنل آ، با 39% اپی کلروهیدرین حاصل می‌شود.

انتشار بیس فنل آ، از طریق لایه‌های متعدد پوشش‌های دریایی به دلیل ضخامتی که دارند، بعید است و در صورتی که تعمیر و نگهداری این پوشش‌ها به درستی انجام شود، حداقل انتشار انتظار می‌رود. به طور کلی انتشار بیس فنل آ، بسیار کم خواهد بود یا اصلا وجود ندارد.

انتشار بیس فنل آ، از رزین اپوکسی پخته شده مخصوصا در دماهای بسیار پائین، ناچیز است. رزین‌‌های اپوکسی پخته شده تا 200 درجه سلسیوس مقاومت حرارتی دارند، از این رو احتمال انتشار بیس فنل آ، از طریق ترمولیز به دور از ذهن است و اعمال پوشش مجدد و منظم در طول تعمیر و نگهداری، این احتمال را کاهش می‌دهد.

قبل از اجراء رزین اپوکسی جهت پوشش صنایع دریایی، سطح مورد نظر باید کاملا تمیز باشد، رزین و هاردنر را با نسبت صحیح مخلوط کرده و با رنگدانه‌ها، پرکننده‌ها یا حلال‌های اضافی ترکیب شده و در نهایت با استفاده از اسپری، رول یا براش بر روی سطح مورد نظر اعمال می‌شود. پوشش‌های دریایی حدود 3 ساعت طول می‌کشد تا خشک شوند و در طی هفت روز کاملا خشک می‌شوند.

مزایای استفاده از رزین اپوکسی پوشش های دریایی

مقاوم در برابر خوردگی
دوام بسیار بالا
قابلیت اعمال پوشش مجدد
قابل استفاده در لایه‌های میانی و نهایی
مقاوم در برابر سایش
مقاوم در برابر آب شور و شیرین دریا
مقاوم در برابر آلودگی‌های موجود در آب
مقاوم در برابر اشعه فرابنفش
قدرت چسبندگی بالا به فلزات متعدد
مقاوم در برابر رطوبت
آب بندی کامل
مقاوم در برابر ترک‌ها
عدم جمع شدگی بعد از پخت
عدم استفاده از حلال‌های سمی
دارای عمر مفید (حدود شش سال)

کاربردهای رزین اپوکسی پوشش های دریایی

مخازن باربری
انبارها
عرشه‌ها
بدنه کشتی‌ها و قایق‌ها
بازسازی بخش‌های شکسته تجهیزات دریایی و …

انواع رزین اپوکسی پوشش های دریایی

رزین ریخته گری اپوکسی: نوعی رزین اپوکسی با ویسکوزیته کم است و نازکتر از انواع دیگر رزین است، در نتیجه کوچکترین شکاف‌ها و حفره‌ها را پر می‌کند و زمان پخت طولانی‌تری دارد.
رزین پوششی اپوکسی: این نوع رزین سطوح گسترده‌ای را پوشش می‌دهد، لایه ضخیم‌تری نسبت به رزین اپوکسی ریخته‌گری ایجاد می‌کند و سرعت پخت کوتاه‌تری دارد.

غالبا در پروژه‌های دریایی از رزین اپوکسی پوشش های دریایی به دلیل زمان پخت کوتاه استفاده می‌شود. رزین اپوکسی را می‌توان بر روی رزین پلی استر استفاده کرد، رزین اپوکسی بهتر از رزین پلی استر به پلی استر پخته شده می‌چسبد و بسیار بهتر از آن برای تعمیر قایق‌های فایبرگلاس عمل می‌کند. زیرا استحکام کششی یک پیوند پلی استر حدود 20 درصد ضعیف‌تر از همان پیوند ساخته شده با رزین اپوکسی است. رزین‌های اپوکسی، بر خلاف رزین‌های پلی استر و وینیل استر که با مقدار کمی کاتالیست پخت می‌شوند، رزین‌های اپوکسی برای پخت به مقدار بیشتری کاتالیست نیاز دارند. رزین‌های اپوکسی پوشش‌های دریایی گران‌تر از رزین‌های وینیل استر و پلی استر می‌باشند.