تست زیره کفش (قسمت دوم)

تست‌های کیفیت سنجی فوم زیره کفش (قسمت دوم)

در مقاله قبل (قسمت اول) با تعدادی تست زیره کفش شامل تست جذب شوک، تست مقاومت لغزشی، تست سنجش سختی، تست ارزیابی ضخامت و دانسیته آشنا شدیم. در مقاله حاضر به دیگر تست‌های مورد استفاده برای سنجش کیفیت و مشخصات زیره کفش می‌پردازیم.

تست زیره کفش برای ارزیابی میزان چسبندگی (Sole adhesion testing)

تست چسبندگی زیره برای تعیین قدرت پیوند بین زیره و بخش رویه در قسمت نوک انگشتان و پاشنه کاربرد دارد. هنگام استفاده از دستگاه تستر میزان چسبندگی که در شکل (1) نشان داده شده است ،برای ارزیابی چسبندگی در قسمت انگشت، زیره یک کفش تکمیل شده در بالای بخش گرد دستگاه ( T شکل) قرار می‌گیرد. این بخش به عنوان یک تکیه گاه عمل می‌کند و قطعه بالایی منحنی ساز در شیار بین دو بخش زیره و رویه قرار می‌گیرد. به تدریج یک نیروی رو به پایین به سمت عقب کفش وارد می‌شود. میزان نیرو بر روی یک سنجشگر آنالوگ روی ابزار نشان داده می شود،  دستگاه همچنین دارای یک نشانگر حداکثر بار است.

هنگامی که ازاین تست به منظور ارزیابی چسبندگی قسمت انگشت کفش در تولید استفاده می‌شود، می‌توان حداقل بار مورد نیاز را تعیین کرد. عدم حفظ پیوند مطمئن زیره (در صورت تحمل بار مشخص) نشان می‌دهد که باید تحقیقی در مورد فرآیند یا موادی که در از بین رفتن پیوند زیره نقش داشته اند صورت گرفته و سعی در اصلاح آنها نمود.

تست زیره کفش برای ارزیابی کشش (Tensile testing)

تعدادی تست زیره وجود دارد که با دستگاه تست کشش (شکل (2)) همراه با آرواره‌های متناسب با آزمایش خاص می‌تواند صورت گیرد. آزمایشاتی که با دستگاه کشش می‌توانند برای ارزیابی مواد زیره انجام شوند شامل مقاومت کششی و کشیدگی در هنگام شکستگی، مقاومت پارگی و مقاومت پارگی کوک (stitch tear strength) است. آزمایش اخیر برای ارزیابی توانایی مواد زیره در هنگام کوک در نظر گرفته شده است و برای کفش‌های دارای زیره کوک شده قابل استفاده است.

تست زیره کفش برای ارزیابی فشار  (Compression test)

تست فشاری را می‌توان به عنوان اندازه‌گیری میزان از دست دادن ضخامت ماده پس از یک دوره فشرده سازی و بازیابی، تعریف کرد. این یک ملاحظه مهم برای ارزیابی مواد زیره است که در هنگام ایستادن یا راه رفتن تحت فشارهای استاتیک و دینامیک قرار دارند. این ویژگی را می‌توان با استفاده از تجهیز نشان داده شده در شکل (3) اندازه گیری کرد. نمونه‌هایی از زیره تحت فشار ثابت برای مدت زمان مشخص (24 ساعت) بین صفحه‌ها و فنرهای دستگاه نگه داشته می‌شوند. با استفاده از چندین فاصله دهنده می‌توان چندین نمونه را به طور همزمان آزمایش کرد. ضخامت زیره قبل و بعد از آزمایش اندازه گیری می‌شود و کاهش ضخامت نشانه ای از مجموعه فشرده سازی مواد است.

تست زیره کفش با فشرده سازی مکرر (Repeated compression testing)

در هنگام استفاده، کفش به دلیل برخورد زیره در قسمت پاشنه و انگشتان، در معرض ضربه‌های مکرر قرار می‌گیرد. این آزمون اجازه می‌دهد تا ارزیابی مقاومت زیره و پاشنه در برابر اثرات تکرار فشرده سازی با بارهای مختلف، انجام شود. در شکل (4)، دستگاه تست مناسب جهت انجام تست فشاری مکرر نشان داده شده است. بارهای کمتری برای کفش‌های کودکان و کفش‌های زنانه تنظیم شده است.

تست زیره کفش برای ارزیابی عملکرد انعطاف پذیری زیره (Flexing performance of sole)

یکی دیگر از ویژگی‌های مهم زیره، مقاومت ماده در برابر ترک خوردگی در اثر خم شدن است. این ویژگی را می‌توان با استفاده از دستگاه خمش که در شکل (5) نشان داده شده است، ارزیابی کرد. این تست برای آزمایش زیره‌های غیر چرمی و برای تعیین مقاومت مواد پلیمری در برابر کاهش رشد ترک طی دوره‌های انعطاف پذیری مکرر، طراحی شده است.

هنگامی که آزمایش روی مواد ورقه‌ای انجام می‌شود، نمونه‌های مواد به اندازه تعیین شده برش داده می‌شوند و یک انتهای آن به بازوی خمش بسته می‌شود. انتهای آزاد دیگر نمونه بر روی غلتک‌ها و یا بین غلتک‌های پینچ قرار داده می‌شود. بازوی خمشی از زاویه 90 درجه حرکت می‌کند و مواد را به دور مندرل خم می‌کند در حالی که غلتک‌ها اجازه می‌دهند انتهای آزاد ماده حرکت کند. این اجازه می‌دهد تا نمونه خم شود، اما به اطراف مندرل کشیده نشود.

هدف از آزمایش این است که ببینیم مواد در برابر انتشار برش چقدر مقاوم هستند. این آزمون پس از رشد 6 میلی متر یا بعد از 150000 چرخه (هر کدام زودتر باشد) متوقف می‌شود. در بعضی دستگاها امکان انجام تست در دماهای پایین نیز وجود دارد. گزینه دمای پایین امکان ارزیابی موادی را فراهم می‌کند که ممکن است در دمای پایین در برابر افزایش سرعت رشد برش آسیب پذیر باشند.

تست زیره کفش برای ارزیابی سایش زیره (Sole abrasion test)

استفاده از مواد مقاوم در برابر سایش یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر دوام زیره است. ارزیابی مواد محلول را می‌توان با استفاده از تجهیز نشان داده شده در شکل (6) انجام داد. یک نمونه از زیره در ابعاد مشخص قبل از نصب در دستگاه توزین می‌شود. بار مشخصی بین نمونه و درام پوشانده شده با کاغذ ساینده اعمال می‌شود. درام با سرعت ثابت زیر نمونه چرخانده می‌شود، در حالی که نمونه در امتداد درام برای یک فاصله مشخص عبور می‌کند. نمونه برداشته و مجدداً توزین می‌شود.

بنا بر نوع مواد استفاده شده برای تولید زیره ممکن است تعدادی از آزمون ها حذف شده یا در شرایط کمی متفاوتر صورت گیرد.

گردآوری و ترجمه: واحد تولید محتوای گروه صنعتی مکرر

منابع:

• satra.com